De vitrines van juweelontwerpster Daisy Verheyden in de Antwerpse Maurice Verbaetsteeg, stralen warmte uit. De elegantie van de setting en de stukken maken me nieuwsgierig naar wat volgt.
Liefde voor het vak
Daisy kon als kind urenlang heel fijn tekenen. Dat viel op. Een leerkracht raadde haar juweelontwerp aan. Op uitwisseling in de Verenigde Staten stelde ze haar eerste juweel samen. De klik was gemaakt. De studies aan Sint Lucas Antwerpen waren pittig en daagden haar uit. Beetje bij beetje kreeg ze de verschillende technieken onder de knie en vond ze haar weg in een eigen fascinerende vormentaal. Na haar studies verlangde ze naar de echte praktijk van het beroep. De expositie van een eerste reeks juwelen was een belevenis. Sommige stukken uit haar eerste collectie maakt ze nog steeds. Ze zijn tijdloos.
Creëren is maken en alles gebruiken wat je weet en kent
Ontwerpen is doen. Het is hard werken, tijd nemen, geduldig zijn. Dit doet Daisy het liefst aan de twee werkbanken in haar atelier, één voor zilver, één voor goud. Een gram goud is kostbaar. Daarom worden de kleine schilfers die bij het slijpen op het werkblad vallen, opgevangen en opnieuw gesmolten.
Met een schets legt Daisy de inspiratie van het moment vast, maar aan klanten toont ze liever een maquette. Zo voelen ze beter aan hoe het juweel er zal uitzien. Dat duurt langer, maar het eindresultaat zit dichter bij wat de klant voor ogen had.
Ontwerpen is een intuïtief gebeuren
Aan het werken met parels ging een lang denkproces vooraf. Tijdens crisisperiodes, als de prijs van het goud hoog ligt, maakt Daisy automatisch meer bescheiden stukken. Kleine, discrete juwelen zijn vandaag een trend. Daar kruipen veel werkuren in. “De vrije creatie is heerlijk werken, het geeft ideeën de tijd om te rijpen”. Daisy heeft een hart voor schilderkunst en ontdekt er soms vormen in, die subtiel hun weg vinden tot in een uniek 3D-ontwerp.
Ook techniek beïnvloedt de vorm. Dit maakt de mogelijkheden oneindig. Ze beperkt zich niet graag tot één vaste formule, maar blijft exploreren. “Als juweelontwerper blijf je ontdekken. Het is een levenslang leertraject.” Ze kon zich in het meester-leerlingtraject van Patrick Storme (docent Conservatie-Restauratie aan de Universiteit Antwerpen) onderdompelen in het ciseleren, een arbeidsintensieve en eeuwenoude hamertechniek die als ambacht dreigt verloren te gaan. “Een nieuwe techniek leren, opent altijd nieuwe wegen.”
Bij juwelenkunstenaar Giovanni Corvaja in Italië, kreeg Daisy opnieuw de smaak te pakken om met ragfijne, uitgepuurde gouddraad te werken. De fijnheid drijft precisie en toewijding tot het uiterste. Het is bijna een levensfilosofie. De gouden oorbellen waaraan Daisy werkt, bestaan uit een massa kleine cirkeltjes die stuk per stuk worden gehamerd en gesoldeerd.
Kennis en vakmanschap
Er worden tijdens het creëren veel keuzes gemaakt, zoals het aantal hamerslagen voor minuscule deeltjes, de verhouding goud/zilver/brons, het smelten en gieten, de vorm van de ponsen, de soldeertechniek, het type steen en alle onderdelen. Daisy ontwikkelde met zorg een uitgebreid netwerk van vakmensen. De goudsmid waarmee ze samenwerkt is technisch heel goed en dat geldt ook voor de steenzetter. Ze stelt regelmatig tentoon met collega’s en andere kunstenaars of neemt deel aan projecten zoals de Brussels Jewellery Week, To Be Antwerp, A cage in search of a bird. “Het is fijn samenwerken met mensen die eenzelfde soort passie voor het vak delen, dat geeft me energie”.
In oktober stelt Daisy nieuw werk met ultra fijne gouddraad tentoon en vanaf september geeft ze haar vakmanschap ook door in de les Technieken van de studio Sieraad aan Sint Lucas Antwerpen.
FRASERIA 